هیچ دین و مذهبی...
گرسنه‌ایی را سیر...
مریضی را درمان....
در راه مانده‌ایی را مڪان....
و اسیری را آزاد نمیڪند....

ولی انسانیت در ڪمال مهــربانی
این ڪارها را انجام میدهــــد....

هر مجازاتی برای دیگران آرزو کنیم ، نا خواسته آنراجذب خودمان میکنیم
به دیگران عشق بورزیم، وهرچه را از عشق سرچشمه نمیگیرد، از قلبمان خارج کنیم، اگرعصبانی باشیم که به خودمان لطمه میزنیم. از خداوند تقاضای شفا کنیم ، اگر آرزو داریم آرامش داشته باشیم ، باید اول برای دیگران ، زندگی سراسر آرامش ، طلب کنیم

بــآ دُخــتــرے بــآش■┅

ڪــہ اَگــہ پــســر بــود■┅

مــیــشــد بــهــتــریــن رفــیــقــت■┅

به وقت تنهـايى؛
مـرد،
زيرِ باران سيگار ميكشد،
زن،
پشتِ پنجره ..
امـا
نه باران مهم است،
نه مـرد، نه پنجره، نه زن !
مهـم؛
تنهايى ست
كه دود ميشـود ...

گاهی
برای رهاشدن از زخم های زندگی باید بخشید و گذشت ....
میدانم که بخشیدن کسانی که از آنها زخم خورده ایم، سخت ترین کار دنیاست....
ولی،،
تا زمانی که هر صبح چشمان خود را با کینه بازکنیم
و آدمهای، خاطرات تلخ را زنده نگه داریم و در ذهن خود هر روز محاکمه شان کنیم....
رنگ آرامش را نخواهیم دید !!

گاه،،،
چشم ها را ، باید بست و از کنار تمام بد بودنها گذشت...

ماه بانو

الهی من بمیرم جایِ مادر
به چشمانم بمالم پایِ مادر
ببوسم دستِ بی همتای مادر
اگر مادر به شب خُرخُر نماید
فدای خُر خرِ شبهای مادر
بگردم دور مادر تا بگردم
فدای صورت زیبای مادر

کاش می فهمیدی
سکوت
همیشه علامت رضایت نیست!
گاهی سکوت یعنی"اما"
یعنی "اگر"
یعنی هزار و یک دلیل
که "دل" میترسد بلند بگوید..!