بــآ دُخــتــرے بــآش■┅

ڪــہ اَگــہ پــســر بــود■┅

مــیــشــد بــهــتــریــن رفــیــقــت■┅

به وقت تنهـايى؛
مـرد،
زيرِ باران سيگار ميكشد،
زن،
پشتِ پنجره ..
امـا
نه باران مهم است،
نه مـرد، نه پنجره، نه زن !
مهـم؛
تنهايى ست
كه دود ميشـود ...

گاهی
برای رهاشدن از زخم های زندگی باید بخشید و گذشت ....
میدانم که بخشیدن کسانی که از آنها زخم خورده ایم، سخت ترین کار دنیاست....
ولی،،
تا زمانی که هر صبح چشمان خود را با کینه بازکنیم
و آدمهای، خاطرات تلخ را زنده نگه داریم و در ذهن خود هر روز محاکمه شان کنیم....
رنگ آرامش را نخواهیم دید !!

گاه،،،
چشم ها را ، باید بست و از کنار تمام بد بودنها گذشت...

ماه بانو

الهی من بمیرم جایِ مادر
به چشمانم بمالم پایِ مادر
ببوسم دستِ بی همتای مادر
اگر مادر به شب خُرخُر نماید
فدای خُر خرِ شبهای مادر
بگردم دور مادر تا بگردم
فدای صورت زیبای مادر

کاش می فهمیدی
سکوت
همیشه علامت رضایت نیست!
گاهی سکوت یعنی"اما"
یعنی "اگر"
یعنی هزار و یک دلیل
که "دل" میترسد بلند بگوید..!

پیرشدن به سن نیست!
به این است که:
ورزش نکنی، کتاب نخوانی...
عاشق نشوی، هدیه ندهی...
محبت نکنی، مهمانی نروی...
پیری به سن نیست
به کیفیت دل است!

گفتمش گرمی آغوش تو غوغا دارد
گفت فریاد نگاهم همه را وا دارد

گفتمش باغ نگاه تو هوس انگیز است
گفت هم شهد لبم موج تمنا دارد

گفتمش واژه شیرین وفا،افسانه است
گفت هرعشوه فروشی غم فردا دارد

گفتمش مزرعه عشق بسی رنگین است
گفت هنگامه بی تو چه تماشا دارد

گفتمش رنگ افق چیست بهنگام سحر
گفت ازسرخی شرمنده نشانها دارد

گفتمش راز صف آرایی انجم به سما ست
گفت پرونده آن معرکه شیدا دارد

گفتمش عطر نفسهای تو دل انگیز است‌
گفت انگیزه هر وسوسه دنیا دارد

گفتمش محنت هجران نگرانم سازد
گفت محبوبه آزرده چه معنی دارد...